GÜVENSİZLİK/KAYGI KAYNAKLARI

Toplum için de yaşarken geleneksel kültüre dayalı kuralların yanı sıra hukuk kurallarınında oluşturduğu yazılı kurallar çercevesinde toplumsal bir hayatın içinde yaşarız. Bu toplumsal kurallara uyulması toplumda güven biz de güven duygusu yaratır, uyulmaması da kaygı yaratır. Kaygının başka bir kayangıda bizim toplumumuz da neredeyse iki yüz yıldır oluşmuş elitislerle halkın arasındaki kültürel kopukluktur. Bu durumda halk kendi kültürünü yaşar, elitis grup ise batı kültürünü yaşmaya çalışır. Çalışır cünkü her taklit gercegi gibi olmaz, laiklik taklidi yapar, bunu din baskısına çevirir, üstelikte bu baskıyı neredeyse %85-90 a varan agırlıklı inancın üzerine yaparki bunu yapmak toplumsal olarak büyük riskler taşır. Adam çok liberaldir ticari kar ve özgürlüklerin gerekliliğine inanırken siyasi özgürlerin ve demokrasinin nasıl işlediğiyle ilgilenmezse inandırıcı olamaz. Başka bir grup muhafazakardır, bu grup ticari olarak liberal, kapitalist davranışların en uç uyuglamalarına imza atar, dolayısıyla bir çok şey lafta kalır, kültürel olarak muhafazakar durup, ekonomik olartak liberal olunması güvensizlige ve kaygıya neden olacaktır. Sosyal demokratları iktidarda deneme fırsatımız olmadı ama kendi iç işleyişlerinde sosyal olma aşamasını bırakın demokrat olma aşamasına bile gecememişlerdir. Bu demokrasi eksikliği sadece sosyal demoratlarda görülmemekte aşagı yukarı bütün örgütlerimizde görülmektedir. Ben şahsen, ülkemizde ilk demokrasi uygulamalarını sosyal demokratlardan bekliyorum. Bütün bu kültürel, siyasi karışıklar bizim kaygılarımızı ve güvensiliğimizi besler.

Şimdi buraya kadar ele aldığımız düşüncelerde şunu görüyoruz, düşünsel duruşla uygulmalar arasında ciddi farklar var, bu farklar kişilere ve örgütlere şu düşünceye mensup diyebilmemizi zorlaştırmaktadır. Bunu inancımızı yaşarken de yapıyoruz, İslam dini mensubu Müslümanız, müslüman ne yapar, ahlaklı olur, adaletli olur, kendi zarar etse bile iman ettiği kurallara göre davranır. Bizim toplumda bu böyle olmaz nasıl olsa yargılama öbür dünyada olacaktır, bu dünyada da devletin yasalarını delebilirsek sorun yok delelim gitsin bir defa anayasayı delmekle bir şey olmaz diyen de sanırım muhafazakar bir siyasetciydi… İman ederek ahlak ve adalet üzere yaşamak gibi temel ilke böylece güme gider. Ne ticaretinde, neden yanında çalıştırdıklarına, yada erkek kadın ilişkilerinden Müslüman olduğunu anlayamayız, sadece Namaz kılarken gördüğümüzde Allah bilir ama müslüman deriz. Bu kadar kurallsızlığı, bu kadar çelişkiyi toplumsal yapı götüremez, güven erezyonu yaşanır, güven erezyonu da toplumsal kaygılara neden olur.

Bu durumdan kurtulmanın yolu, kendimize her ne diyorsak o gibi davranarak toplumsal hayatta yer almaktır. Yoksa birbirimize güvenimiz gün be gün azalır, bu güvensizlik ortamı da korku ve kaygıya neden olur.  Bu korku ve kaygının kaynagının bir bölümü kültürel kopukluk yaşanmasından kaynaklı demiştik, bu kopukluğu iki türlü davranışla bertaraf edebiliriz. Bir kültürel kopukluğu yaşayan, batılı bir yaşam tarzını kabul edenlerin yerel yani bizim, olanın tu kakka olmadığının kabul etmeleriyle, iki yerel kültürü yaşayanların başka kültürel yaşam tarzları kabul edenlere karşı hoş görüyle bakmalarıyla güvensizliğin ve kaygınınn aşılabilecegini düşünüyorum. Yoksa siyasi ortamlarda olsun, toplumsal alanlarda olsun hep birbirimizi tehlike, sorun olarak görür ve toplumsal hayatı birbirimizin kaygılarını beslyerek cekilmez bir hale getiririz. Bu mutsuz bir toplumsal hayat demektir ki bence hiçbir insan bilinçli olarak mutsuzluğu tercih etmez. Mutlsuzluğun kaynagı güvensizlik ve kaygılarımızdır, mutsuzluk ise başarısızlığın en önemli kaynaklarındandır. Kaygılarımızı, korkularımızı beslemek yerine mutluluklarımızı besleyelim dileğiyle serlam, sevgilerimle…

Hüseyin Benek >>www.vatandasfikri.com<<