Kim kime güveniyor? Yok Yok Soru Yanlış, Kim Kime Güvenmiyor, Desek Daha Doğru Olacak, Neden, Güven Yaygın Olsa, Birinci Soru Doğru Olur, Güven Bu Kadar Yok Olduysa, İkinci Soru Daha Doğru Gibi….

Genel olarak emsallerimiz arasında ergen baskısı hissederiz, yeni yetmelik dönemlerimizde lüzumsuz çatışmalarımız olur, fakat güvensizlik daha az olurdu, verilen sözler aşagı yukarı yerine getirilir veya getirilmeme gerekçeleri olurdu.. Biraz büyüdük ilk güven kopmasını 13-14 yaşında yaşadım ben, köyümüzün imamı bana Allahtan korkmamız gerektiğini öğütlüyor kendisi en basit sulama sırasına bile uymuyordu… Sonra dedemden leblebi istedim, dedem leblebici ölmüş dedi, belki parası yoktu alamadı, keşke param yoktu alamadım deseydi, inancım güvenim sarsılmayacaktı.. Arkadaşım Feridun’un babası leblebi almıştı, demek ki leblebici ölmemişti… Sonra günümüzden 3-4 yıl önce güvendiğim kurumlardan biri olan TSK bir helikopterin teknik arıza sonucu düştüğünü açıkladı, ardın Helikopterimizi düşüren terör örgütü düşürdüğünü görüntülü bir şekilde açıklamış ve bu kurumumuza güvenim azalmıştı… Bunları neden anlatıyorum, nasıl bu noktaya geldik, nasıl birbirimize ve kurumlarımıza güvenlerimizi öldürüldü, el birligiyle öldürdük… Şimdi kurumlara ve meslek mensuplarına güvenimiz ne oranda, ona bakarak devam edelim…

	Mesleklere güven	Oranı
1	Bilim İnsanları	%70
2	Doktorlar	%61
3	Öğretmenler	%59
4	Polis	%39
5	Asker	%32
6	Hakimler	%32
7	Araştırmacılar	%31
8	Sıradan İnsanlar	%26
9	Avukatlar	%23
10	Kamu Personeli	%23
11	Bankacılar	%23
12	Hükümet Bakanları	%23
13	İş İnsanları	%19
14	Reklamcılar	%17
15	Gazeteciler	%15
16	Haber Sunucuları	%13
17	Din Görevlileri	%12
18	Politikacılar	%11

Bu araştırmanın sonucu mesleklere güvene baktığımız da çok ilginç bilgilere tanık oluyoruz.. Örnegin, Hakimlerin Asker ve Polisten sonra gelmeleri… Avukatların sıradan insanlardan sonra gelmeleri… Hükümet Bakanlarının Bankacılardan sonra gelmeleri… Gazetecilerin reklamcılardan sonra gelmeleri….

Din Görevlilerinin ve Politikacıların Reklamcılardan Sıradan İnsanlardan sonra son sıralarda yer almaları ise gerçektende toplum olarak çok üzülmemiz gereken bir durum.. Din adamları ve politikacıların ise insanların kendilerine neden güvenmedikleriyle ilgili mesleklerini ciddi olarak sorgulamaları gereken bir durum ki…

Mesleklere güven de yukarda görüldüğü gibi sıralanmış, buna meslek mensuplarının itiraz ettiğini, bizim meslegimizin güvenilir olduğunu, bizim bu araştırmaya neden güvenmemiz gerektiğini dile getirdiklerini duyar gibiyim, evet hak veriyoruz… Bu kadar güven bunalımının olduğu yerde siz neden araştırmacılara güvenesiniz ki? Zaten bu sıralamada araştırmacılara güven 7 sırada… Bakın kimse kimseye güvenmiyor, hele siyasiler bir defa aşırı vaatte bulunuyorlar, yoldan gecene havada ucana sözler veriyorlar, seçildiklerinde ise mümkün olduğunca ortada görünmüyorlar… Onun için sulh olacak işler olamıyor, sözle olacak işlere senet isteniyor, senede bile güveninin kalmadığı biliniyor… Hele son yardım kampanyalarında herkes kendi siyasal ve yaşam tarzlarına yakın kurum ve kişilere güvenerek yardım etmeyi tercih ediyor.. Oysa ki Kurumsal güven erezyonunun nedeni nedir, bu kurumları yönetenler bunun üzerine düşünerek bizi bu güven bunalımından kurtarmalılar… Son olarak…

Her konuşulan yalan, her eksik veya algı yaratmaya yönelik eylem ve söylem, retorik, demagoji yüklü siyaset şekilleri toplumsal ve kişiler arası güveni öldürüyor… Bu konu üzerine Sosyologlar, Psikoloğlar, Teologlar, Hukukçular ve tabii ki felsefeciler bu güven sorunumuz üzerine ciddi durarak.. Bir çözüm yolu bulmalı ve bunu toplumsallaştırmalıyız, yapabilirmiyiz neden yapamayalım ki, biraz ahlak ve biraz da adalet, akla mantığa, bilgiye dayalı eğitimle, ticaret, siyasal söylem ve eylemlerle… Tekrar güven duyabileceğimiz bir toplumsal ilişkiler, Olur umuduyla, Olsun Dilegiyle Selam ve Sevgilerimle…

İMAN ETMEDİKCE CENNETE GİREMEZSİNİZ, BİRBİRİNİZİ DE SEVMEDİKCE İMAN ETMİŞ OLAMAZSINIZ!

H.z. Muhammed

“Din lüzumlu bir müessesedir. Dinsiz milletlerin devamına imkân yoktur."

M.Kemal Atatürk