TOPLUMSALLAŞAMAYAN TOPLUM!

Bu başlık nereden çıktı diyorsanız, toplumsal hayatın içinde yaşayın görün derim, evet bir günümü, bu günün içinde bana çıkarılan sorunları anlatacağım, izlerseniz sizde tanık olursunuz…

İlk olay, otobüse bindim otobüste aşağı yukarı 50-60 kişi var, ben kitap okuyorum,  mahallemden şehir merkezine gidiyoruz, bir müddet ilerledikten sonra, ön taraftan tartışma sesleri geldi, konu nedir diye baktığım da engelli birisi otobüse binmek istiyor, şoför bu otobüs de engelli rampası yok diyor, engelli vatandaşımız ve refakat edenler illede bineceğiz diyor.. Bu konu tartışma konusu oluyor…. Kim haklı kim haksız ona girmiyorum, ama konunun tartışma konusu yapılmayacak bir konu olduğunu düşünüyorum… Otobüsün rampasının olmaması demek, oradakileri konunun aştığının göstergesi demektir…

İkinci olay Karşıyaka mezarlığına gitmek üzere dolmuşa bindim Cuma namazının arkasından, cenaze namazı kılınacak, dolmuş şoförüne yetişebilir miyiz dedim, evet yetişiriz dedi… Ana caddeleri geçtikten sonra trafiğin açılacağını umut ediyordum, umudum boşa çıktı, otobüs ve dolmuş güzergâhlarında olmaması gereken bir şey olmuştu… Bu ara caddelere, iki taraflı araçlar park edilmiş dolmuşlar, otobüsler yolcu almak, indirmek için yolun ortasında duruyor, başka araçlar yük indirmek ve birilerini almak için yolun ortasında duruyor, dahası durmak zorunda kalıyorlardı… Dolayısıyla trafik sıkışıyor ve ben o kadar zaman önce yola çıkmama rağmen Cuma namazının sünnetine yetişemedim… Hutbeye ve farza yetiştim, ardından cemaatle cenaze namazını kıldık ve kul olarak yarım görevimi yerine getirebildim… Zar, zor yetişebildiğim, Şaziye Güllü teyzeye karşı son görevimi yerine getirebildim… Asıl beni şok eden Cuma namazında kavga eden iki kişiydi, hutbe anında nedenlerini anlayamadığım bir kavga ediyorlardı… Yaşlı olan daha saldırgandı, diğeri ona göre biraz daha genç duruyordu ve daha anlayışlıydı… Sonra cenaze defin yerine gitmek için Namazgahtan hareket ettik, ama hareket edemiyorduk, neden toplumsallaşamayanlar yine araçlarını rast gele park etmişler herkes birbirini engelliyor ve kimse hareket edemiyordu, 500-600 metrelik bir yolu neredeyse 20 dakikada gidebildik, yürümeyi tercih edenler 5 dakika sonra oradaydılar… Oraya vardığımız da defin alanının girişi kapatılmış cenaze araçları zor geçebiliyordu…

Kısacası bir toplum toplumsal kuralların önemini anlayarak toplumsallaşamazsa, her yerde birbirlerine sorun çıkarırlardı ve öylede oluyordu.. Toplu yaşama kültürü olmayanlara her yerde üzülerek tanık oluyordum, şehirler kalabalıklaştıkça bu saydığım sorunlar daha da çoğalıyordu… Dilerim toplumsal kurallarımızı, toplumsal hayatın içinde olan vatandaşlarımızın huzuru ve mutluluğu için belirler ve bu kurallara toplumun fertleri olarak uyarız… Dileğiyle, Selam ve Sevgilerimle…

Hüseyin Benek – 5.5.17 – vatandasfikri.com