RECETESİZ İLAÇ 

Devletlerin, kurumların, sağlık sistemlerinin amacı nedir, hizmet etmek için kurulduğu vatandaşların yaşamını kolaylaştırmaktır, doğru mu, doğru gözüküyor… Ama biz devletin amacını vatandaşına hizmet değil, vatandaşın devlete hizmeti gibi algılıyoruz ve bunu böylede uyguluyoruz… Bizde gri alan yok ya toptan yasak, ya toptan serbest reçetesiz ilaçta da aynı reçetesiz ilaç satılamaz satana 2000 lira ceza verilecektir… Lafı nere getireceğim reçetesiz ilaç alma işini ele alalım mı? Alalım da kanunları kim ne için hazırlar, önce kanun yapma mantığını ele alalım…

Örnegin eğitimle ilgili bir kanun hazırlanacak eğitim fakültelerinden kanun hazırlanırken düşünce alınır mı? Sağlıkla ilgili bir kanun hazırlanıyor tıp fakültelerinden düşünce alınıyor mu,  savunma sanayiyle ilgili yasa hazırlanırken harp akademilerinden düşünce alınması gerekmez mi?  Son sağlıkla ilgili düzenlemelerde reçetesiz ilaç alamama işine gelelim mi? Bu kanun kimin hayatını kolaylaştırıyor… Örneğin ben düzenli ilaç kullanan biriyim her bir buçuk ayda bir gidip eczaneden ilacımı reçetesiz alabiliyordum şimdi bu kanundan sonra alamayacak mıyım? İlacımın fiyatı 12.50 kuruş, gitsem sağlık ocağından yazdırsam sosyal güvenlik kurumu belki de benim adıma 15 lira muayene parası ödeyecek..  Bana çok mantıklı gelmiyor kronik rahatsızlık var, düzenli kullanılan ilaçlar var, ben 10 yıldır düzenli bu ilacı kullanıyorum,  ne ilaç parasıyla, ne de muayene parasıyla Sosyal Güvenlik Kurumuna yük olmadan ilacımı alıyorum.. Hastalık belli, ilaç belli ben neden doktora gideyim de hem sağlık kuruluşlarında kuyruk bekleyeyim, hem de ilacın iki katı masraf edeyim… Zaten gerekli durumlarda insanlar gidiyor ilaçlarını yazdırıyor… Bunun yanı sıra reçetesiz satılabileceklerle,  reçeteli satılması gerekenlerin bir ayrımı dünya ölçeğinde nedir? Buda araştırılmalı ve kanun uygulamada hayatı kolaylaştıracak bir şekilde kanunlaşmalıdır…

Sorun şu olsa gerek bizim kanun hazırlayıcılar emri vaki kanunlar yapmaktadırlar, biz kanunu yaparız ilgili taraflar uyar, kanunlar meşruluğunu nereden alır? Demokrasilerde vatandaşın iradesinden, yani vatandaşlar kanun yapmaları için meclise vekillerini gönderirler… Vekiller kanunlara evet veya ret derken vekili oldukları vatandaşı dinlerler, dinliyorlar mı? Kanun hazırlanırken bu kanundan etkilenecek vatandaşların düşüncesi ne kadar kanunlara yansıyor? Kanunların meşruiyeti uygulanacak toplumların onayıyla olabilir, otoriter bir hükümet sistemi içindeysek meşruiyet aranmaz kanun yapılır kanuna uyulur, uymayanlarda cezalandırılır… Biz demokrasiysek kanunlarımızın meşruiyeti vatandaşların temsilcilerinin vatandaşın hak ve hukukuna uygun olacak şekilde kanun yapmasıyla mümkündür…

Bu nedenledir ki, bu hazırlanan kanunla ne eczacının, nede ilaç alacak vatandaşın hayatı zorlaştırılmamalı, Dileğiyle, Selam ve Sevgilerimle…

Hüseyin Benek – 11.11.18 – vatandasfikri.com