NİMET/KÜLFET/KIYMET

(Nimet olarak Dogalgaz ve Buğday)

Hepimiz hayatın için ihtiyaçlarımızı karşılamak için bazı şeylerden yararlanırız, bunlara da Nimet deriz… Kimimize göre bu nimetlerin Kaynagı Allahtır, kimimize göre de dogadır, ama bizim için kıymetlidirler, yaşamsaldır… Nedeni ise bizim yaşam kaynaklarımızdır da kıymeti ondan gelir, yalnız son 50-60 yıldır görünen odur ki nimet kavramı üzerin de daha az düşünmeye başlamışız, bu nedenle de nimetin kıymetini bilememe çelişki içine düşmüşüz ve daha da devam ediyor…

Bana göre nimetlerin kıymetlerinin bilinmemesinin en temel nedenlerinden biri, nimete ulaşmak için külfet çekmeyişimiz, yada başkalarının külfetleri üzerine ortaya çıkan nimetlerden beleşcilikle sömürüyle yararlandığımız için olsa gerek, nimetlerin kıymeti, önemi, degeri üzerine düşünmez oluşumuz.

Nimet bizim ihtiyaçlarımızsa, biz bunların ortaya çıkarılmasın da her hangi bir külfete katlanmıyorsak asalakca başkalarının ürettikleri nimetler üzerinden yaşamlarımızı devam ediyorsak nimetlerin kıymetini bilemeyiz… Bilmek için nimetlerin nasıl ortaya çıktığını, nasıl emekler harcandığını, ne gibi külfetlere katlanıldığını bilerek, bize ulaşan nimetlerin hangi aşamalardan geçtiğini ne kadar külfete katlanıldığını, neye malolduğunu düşünürsek… Bunun için küçük bir araştırma yaparsak nimetin degerini biliriz kanaatindeyim…

Örnegin ocaklarımız da yaktığımız dogalgaz ve soframız da yediğimiz ekmeği degerlendirelim mi hep beraber…

Dogalgaz kaynakları bizim ülkemiz de çok az olduğu için komşu bir ülkeden boru hatları vasıtasıyla ülkemize, şehrimize ve en son da mutfagımıza, kombimize ulaşmaktadır… Bu hatların yapımında ciddi külfetler, maliyetler vardır, komşu ülkeden aldığımız için de bunu bu ülkeden satın alıyoruz demektir, bir de ekonomik külfeti vardır… Bütün bunların yanı sıra bu dogalgazın luzumsuz kullanılması durumun da  ise daha başka nimeti yok etmesidir… Evet başka nimet bizim için zaruri olan, olmaması halinde ancak 3-5 dakika yaşayabilecegimiz oksijenin yanmasıdır ki…. Bana göre üzerinde durduğumuz dalı kesiyoruz demektir… Oksijen bu kadar önemliyse ki önemli bir nimet, biz bunu nasıl bu kadar çok kolay harcıyor, bu kadar çok kolay kirletiyoruz, doğrusu anlayamıyoruz… Düşündüğümüz de nimetlerin kıymetini anlıyoruz, düşünmek de insan işi degil mi?

Bugdaya geldiğimiz de ise onda da çok emek var, bir ekmegin ortaya çıkması için buğdayın yolculuğuna bakalım, buğday üzerine biraz düşünelim…

İlk önce 10 kilo buğday elde edebilmek için bir defa 300-400 gram buğday tohumunuz olması gerek bu bir… İki Tarla gerekmektedir, üç bu tarlanın Pulluk ve ekim esnasın da Izgara denen aletlerle  iki defa işlenmesi gerekmektedir… Sonra bazı bölgeler de iki üç defa sulanması, yabancı otlar için ilaç atılması, ürünün gelişmesi için gübrelenmesi gerekmektedir… Bütün bu işlemleri yaptıktan sonra ürünün Kasım- Aralıktan ertesi sene Temmuz’a kadar yetişmesi ve olgunlaşması için beklenmesi gerekmektedir… Bütün bu aşamalar geçilmesine rağmen ekmek oluyor mu yok, ekmekler tarlada yetişmiyor… Daha bir çok aşamadan daha geçmesi gerekiyor… Buğdaylar döver biçerlerle tarladan alınıyor, buğday sapları saman yapılıyor hayvanlar için samanlıklara, depolanıyor… Buğdaylar da degirmenlere ve un fabrikalarına un olması için gönderiliyor… Burada yapılan unlar ekmek fırınlarına ve fabrikalarına geliyor ekmek yapılıyor ve bakkallara dagıtılıyor ve bunca aşamadan sonra bizim soframıza geliyor… Biz bu ekmekleden yediklerimizi yiyoruz, yemediklerimizi de bayatladı diye çöpe atıyoruz….

Nimet kıymeti bilmemek demek aslında, düşünmemek demektir, düşünmemek demek ise kendimizi, insanlığımızı bilmemek demektir. Fikri Adil

Nimetleri zayi edenler, bu nimetlerin hazırlanışın da ki külfetlerinden haberi olmayanlardır. Fikri Adil

Bu iki nimeti kısaca degerlendirdik, daha detaya bile girmedik, o kadar çok emek var ki, bu nimetlerin kıymetini bilmemek insanlıga ihanettir… İhanet ise insana yakışmayan bir haldir… Allah nimetlerin kıymetini bilmeyi nasip etsin ve nimetsiz bırakmasın diler… Selam ve sevgilerimle…

Hüseyin Benek – Temmuz 15 – www.vatandasfikri.com

Not: Bu yazı bir günlük amalelikten sonra yazılmıştır