AĞAÇLARIN DOĞAYA VE YAŞAMA KATKISI

Geçenler de yapılan bir çalışma da insanların havaya bıraktıkları karbondioksidin ¼ ünü agaçlar emerek küresel ısınmayı yavaşlattığı sonucuna ulaşılmıştır. 

Hem bizim saldığımız karbondioksidi emsin, hemde bize hayat olan oksijeni üretsin bu iki yaşamsal amaç için çalışan ağaç sayısı da biz insanlar eliyle azaltısın. Bunları bilmemize rağmen, agaçların azalmasına nasıl seyirci kalıyoruz doğrusu anlayamıyorum.

Agaç saysının azalması, küresel ısınmayı artıracak ve nihai olarak bilim insanlarının öngörülerine bakılırsa, kuzey kutbundaki donmuş karbondioksit çözülerek soluduğumuz havaya karışacak, küresel ölçekte ısınma artarak devam edecek, agaçlar da budan etkilenerek daha çok sayıda kayıp verecekler ve onlar da artık, kuruyarak, yaşamsal faaliyetlerini kaybedecekler. Bizim için, ne oksijen salınımın da nede karbondioksit emilimin de bulunamayacaklar. Bu ne demektir, havanın bize sağladığı dogal yaşamsal dengenin bozulması demektir. Dogal hayatın yok olmaya doğru ilerleyişi demektir. Böyle bir dünyanın nasıl olacağını, bilim insanı olmaya gerek yok sanırım hepimiz tahmin edebiliyoruz.

Küresel ölçekte karbon emiciler olarak bilinen tropikal ormanların öncelikli korunması, diger orman alanlarının agaç dikerek genişletirilerek bu karşılaşılması muhtemel olumsuzluğun engellenebilecegi düşünülmektedir.

Tropikal ormanlar genel olarak ekonomisi zayıf ülkelerin topraklarında bulunmaktadır. Bu ülkelere ve bu işler üzerine çalışan bilim insanlarına hem bizim, hemde siyasilerin yardımcı olmaları gerekmez mi?  

Tropikal orman araştırıcısı Oliver L. Philips, hem geliştiriciler, hemde gerileticiler aynı oranda güçlenmektedir. Bunlardan orman alanlarını ve agaç sayısını gerileticiler daha çok göze batıyor, ama geliştiriciler daha çok önem arz ediyor, olmasına rağmen geliştiricilerin yeterli düzeyde olmadığını rahatlıkla söyleyebiliriz. Bazı bilim insanlarının öngörülerine göre iklim degişikliğinin Amozonlar gibi orman alanlarında ormanların hızla ölmesine yolacabilecegi ileri sürülmektedir. Öte yandan California’daki Stanfort Üniversitesi araştırmacısı R.L Anderegg kör degiliz, iyi durumda olmadığımızı görebiliyoruz, demekte, yalnız önlem alma konusun daki bu yavaşlığı anlayamamaktayız… 

Bu yavaşlığın nedeni bana göre şuandaki kazançların iler deki daha büyük kayıplara neden olacağını düşünememiz den kaynaklanmaktadır, bugün bir lira kazanç sağlarken yarın dogal denge bozulduğun da bugün kazandığımız 1 lira bize 2 liralık maliyetle geri dönecegi aşikârdır. Paranın cazibesine kapılarak dünya doğal yaşam dengesini bozmayalım önerisiyle daha dogal çevre de daha sağlıklı yaşayacağımızı unutmamak dilegiyle, selam ve sevgilerimle…

Hüseyin Benek – www.vatandasfikri.com -24. 3. 2014

Kaynak: Sabah gazetesinin eki “The New York Times” 9 Ekim 2011