ACIMASIZ İNSAN İNSANMIDIR?
Her yıl milyonlarca insan, insan hataları ya da, yine insan eliyle kasten ölmektedir/öldürülmektedir, bazıları öyle vahşice öldürülüyor ki kimi yakılıyor, kimi canlı canlı derisi yüzülüyor, öldürmekle kin ve nefreti geçmiyor, acımasızlığın böylesi hiçbir hayvanda yok sanırım… Her yıl trafik kazasında ölen binlerce insana acıyor muyuz? Dogal olaylar nedeniyle ölenlere acıyor musunuz? Devletlerin ve silahlı cetelerin zorbalıkları nedeniyle ölenlere acıyor muyuz? Bizim acımazsızlığımız hangi vahşi hayvan da var? Gözü dönmüş erkeklerin kadınlara, bazen da çocuklarıyla birlikte öldürmelerine acıyor musunuz? Otoriter sistemlerin, asker ve polislerinin öldürdüğü, sakat bıraktığı binlerce insanı az da olsa düşüp acımıyorsak durup kendimize sormalıyız, insanmıyız? Bu ölümleri sadece bir istatistikî veri olarak gören zihniyetler ne kadar insan olabilir ki? Bu ölen, işkence gören, zulmedilen, mutsuz edilen insanlar için gözyaşı döktüğümüz ya da uykumuzun kaçtığı oluyor mu? Bu ölümleri, işkenceleri, zulümleri, nedenimiz ne olursa olsun kınamıyorsak, benim ölüm ölümse ve benim canımı yakıyor da, digerlerinin ölümüne ise hakettiği mantığı ile bakıyorsam, bakıyorsak kimse kusura bakmasın insanlıktan çıkmışız demektir. Acılar bize insanılığımızı hatırlatmıyorsa ne hatırlatacaktır.
Ölümler herkesin canını yakar, son 1 yılda 6 gencimiz öldü, Mısır da ve Suriyede bu rkam binlerle ifade ediyor, kimi bunlara isyancı, kimi capulcu, kimi anarşik, kimi de Zalim yöneticilerin adamı dedi, ama hepsinin de bir ailesi ve anası babası var ve canları yanıyor, ölümlerinin üzerinden ne kadar zaman gecerse geçsin canları yanmaya devam edecektir. Bizim Tosya da bir Gürcü teyze var, Oğlu Yaşar, seksenden önce ki siyasi terörde can verdi. Gürcü teyze 30 yıl sonra bile oğlunun acısını unutmamış cigeri yanmaya devam ediyordu, 40 yıl geçsede acısını unutamayacak can cıkmadan acı unutulmayacaktı, bunu hangi gerekceyele bu anneye reva gören düşünce, kişi, kurum varsa Allah belasını versin derim….
Ben o zaman şöyle bir karar verdim, benim gibi düşünmeyen sen, senin gibi de ben düşünmüyorum. Sen de benim gibi düşünmüyorsun diye ölümü hak etmediğin gibi ben de senin gibi düşünmüyorum diye ölümü hak etmiyorum, ne olur düşüncelerimize, inançlarımıza saygı duyalım hiç kimse benim iyi düşüncem gibi düşünmek zorunda degil, onun iyi düşüncesi ve inancı gibi de ben düşünmek, inanmak zorunda degilim. Bu nedenlerden dolayı birbirimizi öldürmeyelim, canlara kıymayalım derim… Yaşatmak için cabalar, barış için cabalar, sağlık ve mutluluk için cabalar gerekli insanlığa, yoksa tersi durum da insanlıktan çıkmış olruz. Herkesi, her kesimi, merhamete, zulme, ölüme, karşı durmaya canlara acımaya, kısacası İnsanlığa davet ediyorum.. İnsanlık davetime icabet etmeyenlere ise insanlıktan çıkmış gözüyle bakıyor, bunları aşagılıklarıyla baş başa bırakıyorum. Davete icabet edenleri ise sagıyla, sevgiyle selamlıyorum… Aıyorsak insanız acımıyorsak ne?
|
