FEDAKARLIK - BENCİLLİK- ÖZGELİK

Bu üç kelime veya kavram bize ne anlatıyor, bize anlattığı mesajdan ne alacağız, bunlar üzerine hep beraber düşünelim mi? Düşünelim düşünmesine de, bilgimiz, iyi bildiğimiz bir şey sadece düşünce olarak da kalıyorsa, kötü bildiğimiz şey bizde davranışa dönüşüyorsa ciddi sorunlarımız var demektir…

Mesela bencilliğin kötü, içinde yaşadığın ailenin toplumun için fedakârlık yapmak iyi biliyorsak ama yapmıyorsak… Yaygın olan bencilliği ilk önce inceleyelim neden mi, insanlık bencillik hastalığına yakalandı da ondan, herkes karşısındakinden bir iş, hizmet, iyi davranış, para, sevgi, saygı bekliyor oysa, bizim de beklendiklerimizi yapmamız gerekmez mi? Bence gerekir, ya sizce?!?

Bencillik: Bencil olma durumu, hodbinlik, hodkâmlık, egoistlik, egoizm, enaniyet, bencillikle aynı anlama gelen kelimeler, hepsine sözlükte baktım hiç birinin olumlu anlamı yok, buna rağmen bu olumsuz anlamları neden davranışa dönüştürüyoruz, üzerinde derin derin düşünmeliyiz… Mesela enaniyet ne, üzerin de duralım mı? Durun bakalım ne çıkacak? Aşağı yukarı aynı anlama gelen bencillikle devam edelim, bencillik nedir, ne değildir?

Ben düşkünlüğü; kendine düşkünlük, başkalarını göz önüne almadan yalnız kendini, kendi çıkarını düşünme. İnsanın bütün eylemlerinin "aşırı ben sevgisi"yle belirlenmiş olduğunu, buna göre ahlaklılığın da yalnızca kendini koruma içgüdüsünün bir biçimi olan, kendini ve çıkarını yaşamının mutlak ilkesi yapan anlayışa sahip kişi veya kişiler…  Aşırı bir şekil de kendi çıkarını düşünmek, bütün bilinçli, bilinçsiz davranışlarını, eylemlerin bu anlayışa göre olması durumu da diyebiliriz… Karşıtı, yada normali ne dersek?

Özgecilik, Fedakarlık:  Çıkar gözetmeksizin başkalarının iyiliği için özveride bulunmayı bir ilke olarak benimseyen insan görüşü ahlak, tutum ve davranışıdır…  Her kişinin asıl yükümlülüğünün, kendi sağlığı, mutluluğu, çıkarının yanı sıra başkalarına, topluma adamak olduğu düşüncesine dayalı davranışlardır…

Başkalarının iyiliğini yaşama ve eyleme ilkesi yapan görüşün yaşanması, davranışa dönüşmesi halidir… Özgecilik, insanlığın, insani gelişmişligin ahlak, kültür, hak, hukuk bakımından gelişmesinin yolunu açmıştır…

Özge olma halinde ki insan, bencilce davranış ve ben tutkusu yerine sevgini, başkalarına yöneltilmesidir… Bu kavramları tamamlayacak bir kavramla yazıyı bitirelim mi?

Özveri //Fedakarlık:  Bir amaç uğruna veya gerçekleştirilmesi istenen herhangi bir şey için kendi çıkarlarından vazgeçme, fedakârlığı davranışa, eyleme dönüştürme halidir… Bir amaç veya kişi için kendi yararlarından vazgeçme de diyebileceğimiz bu halle hallenmemiz lazımdır…

Biz kelimelerin, kavramların üzerinden olmuş, oluşan kültürün mesajını almazsak toplumsal hayatta, kişisel ilişkilerde hem sorun yaratırız, hem de başka bize benzerlerin yaşattığı sorunlarla karşılaşırız… Öylemi oluyor ne? Oluyorsa neden oluyor, nerede bir eksiklik yapıyoruz? Bence şurada…

İyi, güzel, doğru, adil olan, ahlaklı olan ne ise onu tercih ederek yaşar, bunları duygu, düşünce, eyleme, davranışa dönüştürürsek, hem kişisel mutluluğa, hem de toplumsal huzura kavuşuruz düşünceleriyle… Karışmak dileğiyle, Selam ve Sevgilerimle…

Fikri Adil – 23.9.18 – vatandasfikri.com

Kaynak : http://www.tdk.gov.tr