ELEŞTİRİ SINAVI
Eleştiri Fobisi
(İyi Olanı Arama Yolu)
Eleştiri sınavı nasıl bir şey olabilir ki, hiç üzerine düşündük mü? Eleştiri sınavını hep karşıdan mı bekliyoruz, eleştirmek hoşumuza gidiyor da, eleştirileri saldırı mı sanıyoruz? Eleştirilmekten korkuyormuyuz ya da kibrimiz nedeniyle, eleştirilmeyi hazmedemiyormuyuz?
Eleştiri konusunda, büyük eksiklik içindeyiz, şimdi hep yaptığımız gibi toplum, yöneticiler, iktidar sahipleri ileri gelenler eleştirilmeyi sevmiyorlar deyip geçelim mi? Yoksa kendimizi bir eleştiri sınavına tabi mi tutalım? Bence, kendimizi bir eleştiri sınavına tabi tutalım, bu nasıl olacak? Çok kolay aslında…
Çok sevdiğimiz lider yerine, hiç sevmediğimiz veya az sevdiğimiz bizim partiyi ve lideri eleştiren, liderin grup konuşmasını baştan sonra dinleyelim… Bizim lideri, siyasal grubumuzu eleştirilerinde haklı mı, haksız mı diye tarafsız bir dinleyişle değerlendirelim mi? Yapabilirmiyiz, yapabiliriz, yapalım mı, hem de hemen, nereden bulacağız diyorsanız internetten arama motoruna sevmediğimiz liderin adını yazalım ve dinleyin, dinleyelim… Bu adam ne diyor, hatta bunu haftalık yapalım, bizim liderin dışında birkaç lidr dinleyelim…
Sonra aynı şeyi bizim meshebin dışında ki mesheplerin düşünceleri nedir, onlar bizi eleştiriyorsa, neden eleştiriyorlar? Dini bakış acıları nedir, biz onları neden eleştiriyoruz, bizim inanç yorumumuzda eksik olan ne? Aslında evet, eleştiri eksik olan nedir, sorusunun cevabını bulma cabasıdır… Yani biz kendimizi eleştiri sınavına tabi tutmazsak eksik olan nedir sorusunu bulamayız… Bizde şöyle bir eleştiri geleneği oluşmuş durumda eleştiri hep bize muhaliflerden geliyor… Bizde bu eleştirileri, bir eleştiri sınavımız olmadığından, olsa gerek, başkasından gelen eleştirileri dinlemiyoruz, kendimizde kendimizi eleştirmiyoruz…
Özeleştiri denen eleştiri ise bizim, bize muhalefetimiz gibi düşünülüyor, kol kırılır yen içinde kalır, kan tükürürüz kızılcık şerbeti içtik deriz… Karşı taraf bizi birlik içinde görmelidir, aman çatlak ses çıkmasın, lider, önder, yönetici eleştirilir mi… Hep tek ses, tek yumruk, tek yürek, tek düşünce, ya bu tek düşünce, tek adam ya başarısız olunursa? Eleştiri aslında başarının da garantörüdür, neden mi?
Sürekli övülen, sürekli poh pohlanan, alkışlanan lider, patron, yönetici ya hatalarını kendi göremiyorsa, bizde öz eleştiriyi, grup içi eleştiriyi ayıp, saygısızlık sayıyorsak… Bu kişilerin hatalarını, kendilerine nasıl gösterebiliriz ki? İşte yukarıdan aşağıya eleştiri sınavına nasıl her alanda ihtiyacımız var görüyoruz ama görmezden gelmeye devam ediyoruz…
Bu görememek, bizim toplumsal olarak eleştiri sınavından uzak duruşumuz vasatlaşmamıza neden oluyor… Umarım, eleştiriyi önemser, eleştirilme fobisini aşarız kendimizin, toplumumuzun gelişmemesine neden olan hataları eleştiri aracılığıyla buluruz, daha iyi olanı eleştirilerle, sorgulamalarla ararız, gelişmeye vesile olacak, düşünceleri eleştiri, tartışmalarla ve şüralarla buluruz…. Hatalarımızı en aza indiririz, doğrularımızı en çoğa çıkarırız ve daha iyi yaşayan kişi ve toplum oluruz… Umuduyla, Selam ve Saygılarımla…
Fikri Adil – 7.11.17 – vatandasfikri.com
|