ENGELLİLERİMİZ
İnsan, ister engelli olsun, ister yaşlı, isterseniz hasta, onun degerinde bir eksilme olmaz. İnsanın degeri yaratılışında verilen degerden gelmektedir, hepsi insandır ve insan olmaktan kaynaklı degeri yaşamalıdırlar, yaşarlar ve yaşatmalıyız.
Zaten toplumların medeniyet ölcüleri toplumun içindeki güçsüzlere, hastalara engellilere göre davranışlarıyla ölçülür. Biz toplum olarak engellimize, nasıl davranıyoruz, onlara yeteri kadar ilgi gösterip, sorunlarının çözümünde yardımcı oluyormuyuz? Gönül rahatlığıyla evet diyebiliyormuyuz?
Medeni toplumlar, insanına, fertlerine sahip çıkan toplumlardır. >Fikri Adil
Daha önceleri engelliler aileleritarafından bakılıyor, engellilerin yükünü aileleri çekiyordu, bu bakımın bütün masraflarını aile karşılamaya çalışıyordu, şimdilerde ise engelli olan ailelere devlet bakım ücreti ödüyor, hem engengelli kendisini ailesine yük hissetmiyor, hemde aile ekonomisine katkı sağlanmış oluyor. Güzel bir uygulama, toplumun engellisine sahip çıktığının göstergesidir. Sadece temel ihtiyaçların karşılanması zaman zaman yetmemekte ve bu engelli gardaşlarımızın sosyal hayatın içine çekecek etkinliklerinde düzenlenmesi gerekmektedir. Bu konu üzerindede durularak biraz yerel yönetimler birazda toplumsal duyarlılıklarla bu sorunda aşılabilir. Şimdi genel olarak engellilerimize bakalım, aralarında hepsi engelli olmasına rağmen bazı farklar olduğunu görecegiz.
Yalnız engelliler arasında bazı farklar olduğunu düşünüyorum, bunları öncelikle doguştan olanlar ve sonradan engellli olanlar diye ikiye ayırarak düşünemeli ve yaklaşmalıyız diyerek… Doguştan olanlara karşı toplumsal görevlerimizi yapalım, ama sonradan olanların kendi aralarında farklı olduklarınıda görelim. 1- Toplumun güvenliğini saglamaya çalışırken gazi olanları en öne koyalım ve bunlara toplumun daha bir deger verdiğini gösterelim. Sosyal etkinlikler düzenleyelim ve bu gazilerimiz en önde olsun. 2- İş gazası gecirerek engelli olanlara gelince sonuçta bunlarda toplumsal işleyişin bir parcası iken yaşadıkları bir olumsuz olay yüzünden bu durumdadırlar, bunlarda toplumsal etkinliklerde bulunmalı ve yaşam alanları sadece evlerinden ibaret olmamalıdır. 3- Trafik kazası gecirenlere gelince şöyle bir yanlış anlaşılmaktan korkmaktayım, bu gruba deger vermeyelim demiyorum ama öbür gruplara daha çok özen gösterelim diyorum. Bu acıkalmadan sonra, bu engellilerimizede toplumsal destegin hissettirilmesi gereginin altını çizerek, bu toplumsal soruna hepimizin her an engelli olma ihtimalini unutmadan yaklaşmamız gerektiğinin bilincindeyiz sanırım.
Hepimiz en yakın çevremizde olan engelliyle ilglenmemiz gerekir. İlla para destegi ile degil ziyaretlerle moral destegide vererek, onlarla arkadaş olarak, gerektiğinde bir ses, yardımcı olarak yanlarında olduğumuzu göstererek ilgimizi gösterebiliriz. Bu hem insani, hgemde toplumsal bir görevdir, bu tür davranışların büyük sevaplarda kazandırdığını, islam düşünürleri her fırsatta ifade etmişlerdir.
Bütün bunları bilerek hasta, engelli, yardıma muhtaç güçsüz, yoksul insanlarla kendilerine bu toplumun bir parcası olduklarını, içinde yaşadıkları bu toplumunda güçsüzlerine sahip çıkacak kadar olgunlaşmış bir toplum olduğunu göstermeliyiz, diyerek selam ve sevgilerimle…
|
