24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜ

(Eğitime Bakış)

Eğitimin beş ayağından en önemlisi öğretmenlerimiz için kutlanan bir gündür bu gün. Diğer ayakları ise örgenci, okul, aile ve toplumdur.

Bunları öğretmenlikten başlayarak ele alalım ve böylece eğitim gibi toplumumuz ve insanlık için önemli olan bir meseleyi de değerlendirmiş olalım.

Öğretmenlik; İnsanlığın bilgi birikimini yeni fertlerine anlatan, bu anlatışla insanlık toplumuna yeni katılan fertleri hayata karşı hazırlamak gibi bir görevi olan kutsal bir meslektir.

Bu mesleğe meslek diyerek sıradanlaştırmak da istemiyorum, çünkü insanı topluma kazandıran, yanlış yapacakları önceden doğru yapar hale getirmek gibi önemli bir işleri var bu mesleği seçen ve yapanların. Bu nedenle öğretmen bu kutsal görevi yaparken ibadet yapar gibi yapmalıdır. Bu önemli görevi sadece para kazanma aracı olarak görmemeli toplum için yapılabilecek önemli bir fedakârlık olarak algılamalı ve bizde öğretmene o seviyede bir değer vermeliyiz. Öğretmenlere yaklaşırken bu işi ticari bir meseleye yaklaşır gibi yaklaşmamalı toplumun geleceğini inşa edenler olarak görme ve öylece yaklaşmalıyız.

Öğretmenler de bilgilerini bir ticari meta gibi sunmamalı, ben bilgiyi para karşılığı satarım havası içine girmemelidir diye düşünüyorum. Böylece bu görevi yapanların olan ve olması gereken saygınlıklarının artacağını görebiliyorum.

Öğretmen, yanlışa önceden müdahale edebilendir.( Fikri Adil)

Öğrenci; Öğrenen, demektir kısaca, öğrenmek içinde merak etmek ve kendimizi bu meraklarımıza cevap arayacak şekilde bilgilendirmektir. Belki ilk zamanlar da (bebeklikten çocukluğa geçiş de) bu kadar bilinçli olunamayabilir. Bu dönemde ise öğretmene ve aileye görev düşmektedir. Biz veliler evde, öğretmenler okulda çocukların bilgi edinme meraklarını artırmalıyız. Bilgi edinme merakı artan öğrenci okuluna daha bir hevesle gidecek, dersleri daha bir dikkatle dinleyecek ve böylece aldığı bilgilerle hayata karşı donanımını artıracaktır. Bu imkânı veliler ve okul sağlamalıdır. Hayata karşı donanımlı hazırlanan öğrenci topluma hem uyumlu olacak ve eğitimin verdiği bilgi yetenekle yaşadığı topluma katkılar sunacaktır.

Okul; Hem öğretmenlere eğitme,  öğrencilere eğitilme imkânı sağlayan bir yapıdır.Öğretmene imkân sağlar, onun hem öğrencisi ile hem de velisi ile karşılaştığı öğrenciye insanlığın tecrübesini ve bilgi birikimini aktardığı, velilerle de öğrenci hakkında bilgi alışverişi yapabildiği mekânlardır. Bunlar olamıyorsa derhal önlemler alınarak okullarımızda öğretmenlerimizin saygınlıklarına yaraşır bir şekilde ortamlar hazırlamalıyız. Şimdiki durum bütün öğretmenlerin aynı odayı paylaştığı bir durumdur ki öğretmen için derse hazırlanmak da derslerde ki başarı oranını değerlendirmek de son derece zor olmaktadır. Küçük de olsa öğretmenlerin kendilerine ait odaları ve bilgilerini toplayacakları internetleri ve depolayacakları bilgisayarları olmalıdır.

Aile; çocukların hayata ilk başladıkları ortamdır. Hayata karşı duruşumuz, hayatı yorumlayışımız hayat da ilk edindiğimiz bilgilerin ve tecrübelerin etkisi yaşam boyu devam etmektedir. Hayata karşı duyarlı meraklı mı olunacak bizim yaşama ilk adım attığımız ortam aile de şekillenmektedir. O zaman biz aile büyükleri ocuklarımızı hayata karşı merak eden, öğrenen bu öğrendiklerini uygulayan bireyler olarak yetiştirmeliyiz. Böylece çocuklarımız kendilerini ifade eden kişiler olacaktır. Kendilerini ifade edebilenler topluma düşünce katkısı sunacak ve işlerin işleyişin gelişmesinin önü açılacaktır. Aileye düşen bir görevde toplumumuzun geleneksel kültürünü çocuklarına aktarmaktır. Bu en basitinden alınca büyüklere saygı, küçüklere sevgi, nimete saygı, adil davranış sergileme, haksızlığa neden olmama, hakkını aramanın gerekliliği, inançlarımızın gereklerinin aktarılması gibi daha birçok konuda sorumluyuz demektir. Bu sorumlulukları yerine getirdikçe topluma yeni katılan fertler topluma sağlıklı bir şekilde katılacak ve toplumsal gelişmelere neden olanaktır.

 Toplum; ister insanlığın isterseniz toplumun ortak bilgi birikimini topluma yeni katılan çocuklara ve gençlere aktarmakla görevlidir. Bu görev sadece okul ve öğretmenin olmadığı gibi ailede bu bilgilerin anlatımında yalnız bırakılmamalıdır. Toplumun ileri gelenleri de diyebileceğimiz kişiler ister bilgi birikimi olan aydınlar, ister sermaye birikimi olan zenginler toplumun eğitim imkânlarını artırmak için gerekli fedakârlığı yapmak zorundadırlar. Neden zorundadırlar onu anlamaya çalışalım. Bütün olumsuzlukların kaynağı cahilliktir, burada aşağı yukarı hem fikiriz. O zaman cahilliğin ortadan kalkması için çaba sarf etmeliyiz. Cahilliği de ortadan ancak okul da öğretmen öğrenci, toplumda da ise aile ve toplumun işbirliği ile eğitimin nitelikli hale getirilmesiyle mümkündür. Bunu ekonomik imkânları olanlar, okulları, öğrenci ve öğretmenleri destekleyerek yapabilirler. Bilgi birikimi olanlar ise her hangi bir çıkar beklemeden toplumlarıyla bilgilerini paylaşarak bu desteği yapabilirler.

Böylece toplumsal gelişme için çok önemli olan eğitim olması gereken imkânlara kavuşacak ve öğrencilere verilmesi gereken bileğilerin verilmesine neden olacaktır.

Eğitimim önemi orta da, o zaman buna verdiğimiz önemi gösterelim der, yaşadığımız toplumun ve dünyanın daha yaşanılır hale getirilmesi için eğitimli insan sayısını ve mevcut eğitim kurumlarımızın imkânlarını yükseltmek dileğiyle hoşça kalın.

Selam ve sevgiler