ANNE, ANNEEE!!

Evet, daha su demeyi öğrenmeden Anne demeyi öğreniriz, neden acaba? Ben söyleyeyim bizim için anne demek o zamanlar, su demektir, ekmek demektir, aş demektir  şimdi ne demektir, arada ki mesafe bizim annemize sevgimizi ilgimizi belirleyecektir. Daha henüz ne olacagımız belli degilken ana rahminde oluşmaya ve gelişmeye başladığımız andan sonra, bizi Annemiz 9 ay karnın da taşır, bu 270 -280 gün yapar. Annemizin kimyası degişir, bizim için bir çok şeyden vaz gecer, beslenme düzenini degiştirir, bizi  karnın da beslemeye başlamıştır.  Doğumdan hemen sonra ilk öğrendiğimiz kelime anne olacaktır. Yazının başlığına dönelim her birimiz bu kelimeyi kaç kere tekrarlamışızdır, Ben diyeyim 5000, siz deyin 10.000 kaç kere Anne, Anneee diye söylediğimizin hesabını varın siz yapın… Karşılaştığımız her sorun da ilk aklımıza gelen anne olur bu nedenledir ki en büyük koruyucu Ana dır desek abartmış sayılmayız…

Zaten Anne için ne söylesek abartmış sayılmayız, aç kaldık, bize süt, bize süt, su, yiyecek su veren, pisledik mi altımızı temizleyen o, bak yavrum bu ateş sıcak yakar diyen o, bak yavrucum bu soğuk üşürsün diyen o, ilk egitimcimiz o, ilk aşçımız o, ilk koruyucumuz o, kısacası ilk yaşlarımız da o bizim herşeyimiz…

Her şeyimiz olan kimseye nasıl davranmamız gerekiyorsa öyle davranalım annemize. Ana insanlığın atasıdır, onsuz insan yarım degil yok demektir. Bu nedenle ki nasıl ki onlar bizim heyşeyimiz di, biz de onları üzmemek adına herşey yapmalıyız. Nasıl o bizi beslemek için abarttı, nasıl bizi gözü gibi, canı gibi kazadan beladan korudu, bizim her şeyimizdi o, her şeyimiz olmaya devam etmelidir.

Annemiz bizim için ne degildir ki, yaptığı fedakarlıklarını düşünün ve şimdi annenizi düşünün, hele bir de ondan uzak da yaşıyorsak, böyle özel günlerde, bayram da seyran da hatırlamalıyız, yanında olmalıyız. Olamıyorsak bir alo ile sesimizi onun yanına ulaştırmalıyız.

Onun bizim için yaptıklarının onda birini olsa bile onun için yapmış olsak annelerimizi ilgi şımarığı yaparız. Ama biz onlar kadar fedakarlık yapamayız diyorsak. Bizim ilk doğumumuzdan, ilk okul çağına kadar nasıl bir dönemden geçtiğimizi yegenlerimizi, çocuklarımızı, torunlarımızı izleyerek görebiliriz.

Anne için ne desek azdır, Peygamberimizin sözü ile bitirelim yazımızı, Cennet Anaların ayakları altındadır. H.z Muhammet.

Dünyanın en önemli işi anneliği, yapan anneler yaptığınız bu işi layıkıyla yapıyorsunuz. Anneler gününüzü kutlar sizlere sağlık ve mutluluklar dilerim.

Hüseyin Benek – www.vatandasfikri.com – Mayıs 14